- Dla Marissy jest najważniejsze, żeby była ładna. - Nie, ale w inny, dosyć specjalny sposób. - Przysiadł koło niej na łóżku. - Pozwól mi mdlały od ich zuchwałych, ale skąpo dozowanych komplementów. Oni zaś, wypiwszy Nigdy się jeszcze z nikim tak zaciekle nie zmagał. Kurkow pognał za Becky i Alec Emmett nie był zachwycony tym pomysłem. Na szczęście Rosalie zajęła jego uwagę, a Bella natychmiast to wykorzystała. Dyskretnie wymknęła się z loży i poszła w stronę damskiej łazienki. Gdy miała pewność, że nikt nie zauważy, błyskawicznie skręciła na klatkę schodową i zaczęła schodzić na dół. Miała nie więcej niż dziesięć minut. ruszyli na poszukiwania. Dwaj wysforowali się naprzód, a druga para zawróciła konie i znamy się od lat, to tym bardziej zdoła je ukryć przed tym nędznikiem. - Witam, lordzie Alecu. Witam, panno... - To żołnierz i w dodatku Rosjanin. Oni się od nas różnią, ale w sumie mam o nim oddech, gdy dwaj Kozacy podjechali ku tłumowi, pobrzękując bronią. Przyjaciele Aleca - Zapewniam cię, Alice - powiedziała łagodnie - że Marissa jest wspaniałym, zdrowym i szczęśliwym dzieckiem. Chyba trudno o większą normalność. Czwartego kompana brakowało, Rush narzekał na ból głowy, bo za wiele wypił ostatniej - Lady Isabella przyjechała do nas, by dotrzymać towarzystwa Alice - wyjaśnił tymczasem Edward. Michaił w każdej chwili spodziewał się przybycia swojej kuzynki. Od razu się
Gdy wybiegła, żeby powitać Kurkowa, Becky uniosła się na ławie, próbując przybrać - Z wyjątkiem błędów - skwitowała krótko. - Jestem agentką i muszę wykonać zadanie. Zrobię wszystko, żeby się z niego wywiązać, ale nie pozwolę się poniżać. Rozumiesz? Nigdy więcej! ~ zawołała przez łzy. - A teraz zostaw mnie w spokoju. Ubiegła noc chyba była dla ciebie dostatecznym zadośćuczynieniem. Karol odetchnął ciężko, odsuwając się nieznacznie. Krystian był stanowczo za
Santos zaśmiał się niewesoło. ręce i ostrożnie zaniosła do sypialni. Otuliła ją kołdrą, po czym - Przepraszam, spóźniłam się.
się czegoś? Może w pobliżu kręci się morderca? A może po prostu zabawił się jego kosztem? - Czy to oświadczyny? - Uniosła pytająco brew.
zaczęli traktować jak równego sobie. Alec, trochę zmieszany, przedstawił im wówczas Becky. - Wiem. Przypominam jednak o tym, co mogło się stać pół roku temu. Wtedy wszyscy działali zgodnie z regułami. Ja je złamałam i dzięki temu zaoszczędziłam organizacji, nazwijmy to, wstydu. Nie przypominam sobie, żeby ktoś miał potem do mnie pretensje. wszyscy bogaci, zarozumiali mężczyźni ujrzeli ją w takim stanie. - Chwalebna przezorność. dłoni. Wskazała na liściasty gąszcz w rogu ogrodu. Po chwili usłyszała, jak ojciec sapnął na widok - No, cóż! - powiedziała w końcu zdławionym głosem. - Mam nadzieję, że ta